Op de vlucht

(Opdracht: schrijf het verhaal bij deze foto)

Schermafbeelding 2015-10-25 om 11.14.10Aan de schoenen ligt het niet, en Ahmed is dankbaar voor alles wat hij van de dorpsbewoners heeft ontvangen.

Het is vroeg in de ochtend en langzaam komt er beweging in de medevluchtelingen die op stretchers de nacht hebben doorgebracht.

Ook vannacht heeft hij weer amper geslapen, piekerend over de toekomst van zijn gezin. Dit is inmiddels hun vierde overnachtingsplaats in Nederland en hij heeft geen idee waar ze uiteindelijk kunnen gaan settelen. En of ze ooit nog terug naar zijn geboorteland kunnen.
Wil hij wel terug naar Syrië? En wat als de kinderen dan niet meewillen?

In een poging de tent schoon te houden, geldt een ongeschreven wet dat schoenen bij het betreden van de tent worden uitgedaan. Ze staan naast de tassen en plastic zakken die door de vrijgevige dorpelingen zijn afgegeven.

Ahmed stapt in de schoenen die hem toebedeeld zijn en loopt naar buiten waar het nog koud en vochtig is. Maar de bonte herfstkleuren zijn mooi. Jammer dat er steeds meer blaadjes vallen. Het schijnt dat de bomen straks, als het nog kouder wordt, helemaal kaal zullen worden. En als het dan in december gaat sneeuwen, gaan de sloten bevriezen zodat je erover heen kunt lopen.

Hij verlangt terug naar de droge warmte in zijn land en probeert zich de gebeurtenissen van de afgelopen maanden in te prenten. Er is zoveel gebeurd en hij wil dat niet vergeten. Hij wil later aan zijn kinderen en kleinkinderen kunnen uitleggen waarom ze uit Syrië moesten vertrekken, hoe ze al die weken op de vlucht waren en hoe ze hier in Nederland terecht zijn gekomen.

Als hij het warme handje van zijn zoontje in zijn hand voelt kijkt hij naar beneden en aait het kereltje over z’n bol. De kinderen zullen de sneeuw vast fijn vinden.

oktober 2015

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.