Juli 2005: Madeira
Za 30 juli: Maastricht-Madeira:
‘s Ochtends om 6.30 uur de trein naar de Randstad genomen. Ruim op tijd op Schiphol, Volkskrant gekocht en bij de incheckbalie meteen kennis gemaakt met Sjaak, Lieske en hun zoon Victor (uit Maastricht……).
De overigen volgden al gauw en na een korte kennismaking en lange reis (met tussenlanding in Lissabon) arriveerden we vroeg in de avond in Funchal waar we werden opgewacht door’ons’ busje dat ons naar ons hotel in Camacha reed. Onderweg kreeg ik al gauw in de gaten dat Madeira precies was wat ik hoopte; aan de kust groen, bloemig en relatief rijk en in het binnenland ruiger, autentieker en minder warm.
In het hotel kreeg ik een mooie 1-persoons kamer met prachtig uitzicht op de zuidkust (incl. Deserted Islands).
‘s Avonds met de hele groep gedineerd aan een lange tafel met hetzelfde schitterende uitzicht. Nog ‘Lang zullen ze leven’ gezongen voor een bruidspaar dat in het resaurant aan het feesten was. Het is een leuke, relaxte groep en ik voel mij er goed op mijn gemak.
Zo 31 juli: Camacha
Na het ontbijt om 8.00 uur reed om 9.00 uur ons busje voor dat ons naar Monte bracht. Daar even wat rondgelopen (kerkje en ‘Toboggan-afdaling’ in rieten mand) en vervolgens de schitterende botanische tuin bezocht..
‘s Middags de eerste levada-wandeling (13 km, 4 uur) gemaakt. Erg mooi! Onderweg in een teahouse (als enige….) een pilsje gedronken. Het lopen ging prima, alleen steeds erger wordende pijn aan mijn linker enkel (gelukkig was die pijn een dag later vrijwel weg (geen idee waarom).
Ma 1 aug: Camacha
‘s Ochtends even boodschappen gedaan in Machico en daarna doorgereden naar ‘Ponta de Sao Lourenco’, een smalle landpunt aan de oostkust. Daar een prachtige, spannende wandeling (8 km, 4 uur) gemaakt door het kale, dorre berglandschap. Erg kaal, ruig en (dus) mooi. Het lopen ging prima. Geen last van blaren of spierpijn en het tempo hield ik gemakkelijk blij. Naakt gezwommen met Stineke.
Di 2 aug: Camacha-Paul do Mar
Vandaag met de bus uit ons hotel in Camacha vertrokken naar de hoofdstad Funchal. Eerst (in m’n eentje) naar de markthal, toen naar de oude wijk en daarna de bus naar de botanische tuin genomen. Viel wat tegen (vergeleken met de botanische tuìn van Monte). Ook nog naar een vogelpark geweest. Na afloop terug gelopen naar de kust. Daar op een terras ìn de zon geluncht, pilsje erbij….prima.
Om 16.00 uur was de club weer compleet en werden we door eeb kamikazepiloot naar Paul do Mar gereden. Het hotel daar was errug luxe: grote kamer, groot balkon, keuken (koelkast + magnetron), airco en verder gewoon erg mooi. Uiteraard doken we meteen het grote zwembad in. Na het viergangen diner hebben we nog een hele tijd in de tuin zitten genieten van de zonsondergang en de zee. Terug op mijn kamer heb ik een matras op het balkon gelegd en die nacht buiten onder de sterrenhemel geslapen en naar de krekels en de rondvliegende houtsnip (die idiote geluiden voortbrengt) geluisterd.
Wo 3 aug: Paul do Mar
De bus bracht ons ‘s ochtends eerst naar een supermarkt en daarna naar het startpunt van onze wandeling (12 km, 4 uur) naar Ribeira Brava. Ik liep wederom als een kievit, zelfs na wederom een pilsje onderweg. In Ribeira Brava nog een terrasje gepikt en vervolgens met de bus terug naar Paul do Mar. Daar meteen een duik in zee/oceaan genomen en daarna in het hotelzwembad het zout weer weggespoeld.
Do 4 aug: Paul do Mar
‘s Ochtend wederom eerst naar de supermarkt en daarna bracht de bus ons naar Rabacal. Vandaar wandelden we naar de Levada da Rocha Vermelha, de Cascade do Risco en Garachem (13 km, 4 uur). Onderweg veel watervallen gezien. Mooi.
Terug bij het hotel eerst in zee gezwommen en daarna een siesta gedaan. ‘s Avonds na het diner weer met de groep buiten koffie gedrongen en de duisternis afgewacht.
Vr 5 aug: Paul do Mar
Vandaag een wandeling (14 km, 4 uur) bij de Centrale Calheta. Wederom langs levada’s, door geurige eucalyptusbossen met massa’s hortensia’s en kaapse lelies op onze route en voortdurend uitzicht over de zee en de landbouwterrassen. Het kronkelige pad langs de Levada Nova eindigde in Prazeres waar de inwoners zich in hun schitterend versiert dorp gereed maakten voor een mis met aansluitende processie (iets met/over Maria). We hebben er op sraat een pilsje gedronken en onze bus bracht ons vervolgens naar ons hotel waar ik een frisse duik in zee nam en vervolgens een late siesta heb gehouden. ‘s Avond voorde laatste keer in dit luxe hotel gedineerd en buiten koffie gedronken.
Van daaruit wandelden we langs de Levada do Paul, met schitterend uitzicht over de zuidkust, naar de hoogvlakte Paul da Serra. Dit is Madeira’s enige vlakke stuk land, een lavaplateau op een hoogte van 1430 m. Het was er zeer warm en wijds; wel iets weg van de prairies in het westelijk deel van de VS. Alleen groeiden hier veel varens ((door de vaak voorkomende nevel op deze plek). De wandeling eindigden in Bica da Cana. Daar nog evenbij een picknickende familie blijven plakken die on wat wijn aanboodt. De bus bracht ons vervolgens naar ons nieuwe (sobere) berghotel in Encumeada waar we ons ‘s avonds tegoed deden aan het uitgebreide en heerlijke buffet.
Zo 7 aug: Encumeada
Na het ontbijt van het hotel richting Bocca do Cerro gelopen over een smal pad dat deels overwoekerd was door de plaatselijke flora, waaronder soms akelig stekende planten. Er wers behoorlijk geklommen en omdat het pad aan het eind onbegaanbaar werd zijn we na de lunchpauze omgekerrd en konden we hetprachtige, ruige berglandschap van de andere kant bekijken. Twee keer gleed ik met een been uit naast het pad, de diepte in. Maar gelukkig viel ik eide keren op mijn andere knie en kon ik mij met mijn loopstok ‘ redden’. Was wel steeds even schrikken…..
‘s Avonds kreeg ik een sms-je van Andree dat ze (vanuit Denemarken) veilig in Zweden waren aangekomen.
Ma 7 aug: Encumeada
Omdat de route niet echt bijzonder leek liet ik de geplande wandeling aan mij voorbij gaan en sliep ik lekker uit. Daarna een wasje gedaan, mijn mail op de hotel-pc gelezen en vervolgend buiten op het terras verder gelezen in de ‘Da Vinci code’. Stineke hield mij daarbij gezelschap.
Di 8 aug: Encumeada-Sao Jorge
‘s Ochtends met de bus vertrokken naar onze laatste bestemming; een bungalowparkje hoog boven ve noordelijke kust met kleine wittte, ronde huisjes met rode puntdaken. Erg kneuterig maar ook een erg mooi uizicht vanaf mijn prive-bankje…..
Vervolgend met de bus verder naar Santana waar we boodschappen hebben gedaan en van koffie en gebak hebben genoten op een zonnog dakterras.
En toen was het weer tijd voor een wandeling. Deze verliep echter niet erg soepel omdat we de juiste route niet konden vinden (onze provisorische route was overigens prachtig!), Na een paar uur maakte Coen een flinke smak en toen we samen wilden overleggen ‘hoe nu verder’ kwam er een bus voorbij en ben ik met een paar andere groepsleden ingestapt. Bij onze cabana’s op het terras enkele pilsjes gedronken en toen met Stineke & Tineke verder met rose in ‘ons eigen parkje’. ‘s Avonds weer lekker gezamenlijke gegeten en, zoals altijd, weer vroeg naar bed.
Wo 9 aug: Sao Jorge
Vandaag een ‘vrije’ dag. Na het ontbijt met Tineke & Stineke boodschappen gaan doen in het dorpje even verderop (onderweg nog even koffie gedronken in een barretje). Tot 16.00 uur voor onze huisjes gekletst, gelezen, geslapen, etc. Aan het eind van de middag wilden we nog even via een smal pad naar zee afdalen. Gids Marianne en Victor gingen met ons mee.
De afdaling bleek zwaar en na een dik uur bleken we niet verder te kunnen dan een inham, die overigens wel erg mooi was. Daar even potje gebaad en toen begonnen met de klim terug. Na een kwartier kwamen we op het kustweggetje een rode pickup-truck tegen. Nadat Ineke & ik min of meer een lift afgedwongen hadden kropen Ineke & Stineke op de achterbank en Marian, Victor & ik achterop de laadbak. Na een half uurtje werden we, na een heftige rit, bij onze cabanas afgeleverd. Ik genoot met een hoog jeugdsentimentgehalte….
Do 11 aug: Sao Jorge
Met taxi’s werden we ‘s ochtends naar Queimadas gebracht. Vanaf deze stille plek, hoog op de flanken van de bergen, liepen we langs een mooie levada naar Caldeiro Verde; een vochtig gebied met veel mossen en varens, ravijnen en tunneltjes. We lunchten tussen de wanden van de Caldeirao Verde met een 600 m hoge waterval. Daarna afgedaald naar het dorpje Ilha waar we een pilsje dronken en vervolgens weer door onze taxi’s naar huis gebracht werden. Weer met Ineke & Stineke buiten geluierd (o.m. de hanger van Tineke geraadpleegd….)
Vr 12 aug: Sao Jorge
Taxi’s brachten ons naar de voet van de Achado do Teixeira en daar beklommen we door de mistflarden de top van de Pico Ruivo (1862 m). Bij een berghut dronken we koffie en de route leidde verder langs de flanken van de Pico das Torres, een grillig gevormde bergkam van vulkanisch gesteente. Via een smalle bergrug en diverse in de berg uitgekhakte trappen liepen we naar de top van de 1818 m hoge Pico Areiro waar onze bus op ons wachtte.
‘s Avonds op het terras nog ‘d’d Scheele Scheel’ ten gehore gebracht.
Za 13 aug: Sao Jorge – Maastricht
‘s Ochtens in het donker met z’n allen Marjan, die eerder vertrok, bij de bushalte uitgezwaaid.
Om 10.00 uur naar het vliegveld vertrokken. s’ Avonds (via Lissabon) Op Schiphol gearriveerd. Kreeg ik lift van Sjaak, Lieske & Voctor. Onderweg bij ‘de Lucht’ nog wat junkfood gegeten.
