juli 2013: Tangoworkshop in Préau, Frankrijk
Za 13 juli: Maastricht-Bourgogne
Vanochtend om 10 uur op het stationsplein Marga uit Amsterdam opgewacht die vandaag met mij mee naar Bourgondië zou liften. Zij gaat daar een workshop zang volgen en via de website van L’Hui de Preau had zij contact met mij gezocht omdat ze een lift zocht. Op ons gemak reden we via België en Luxemburg naar Frankrijk. Onderweg af en toe gestopt om te tanken en een kop koffie te drinken.
Het was redelijk druk onderweg maar er was geen sprake van files of wachttijden voor de péage. Tot Beaune ging het dan ook zeer soepeltjes. Maar toen liep het toch nog fout…. Onze eindbestemming (in de middel of nowhere, ergens in de Morvan) was niet te vinden op m’n TomTom, dus ik had het dichtsbijzijndste gehucht Chatin als doel gekozen.
En laat er nou 100 km oostelijker nóg zo’n dorpje
liggen….#£%$¥! Via een grote omweg, door een prachtig landschap, kwamen we uiteindelijk alsnog waar we zijn wilden en daar stond een mooie tent op mij te wachten.
De rest van de dag/avond met Marga, Ate (Rotterdam) en Loekie (Eindhoven) op een terras bij het hoofdgebouw gezeten.
Prachtig uitzicht op weilanden met paarden, lekker wijn, leuk gezelschap en heerlijk eten.
Later nog even voor m’n tent wat zitten lezen en om half twaalf onder m’n klamboe gekropen. Morgen om 11 uur eerste tango-workshop….
Zondag 14 juli
Vanochtend al vroeg gewekt door de vogels die luidkeels van zich lieten horen. Na een douche naar het hoofdgebouw gelopen om te kijken of er al koffie was. En ja hoor, Emiel, de eigenaar van deze toko zat al op het terras. Een hele tijd met hem zitten praten over het landgoed, de omgeving en zijn leven hier (sinds 13 jaar).
Later kwam Ate die ik gisteren al had leren kennen, bij me zitten en met hem heb ik ontbeten en lang zitten kletsen terwijl het terras zich langzaam vulde met de andere gasten die voor het ontbijt verschenen. Er is een relaxte sfeer hier, waarin niets moet. Ik schat in dat er z’n 50 gasten zijn maar omdat het terrein zo groot is heb je geen last van elkaar.
Om 10 uur begonnen de eerste workshop maar ik hoefde pas een uur later te beginnen, heb dus nog een uurtje lekker in de zon voor m’n tent zitten lezen.
De eerste bijeenkomst van de tangogroep stond in het teken van kennismaking, planning en tango-geschiedenis. Het lijkt een gezellige groep met diverse tango-niveaus.
Ik ben in de gevorderdengroep (5 paren) ingedeeld en zal elke middag een les van twee uur gaan volgen. ‘s Ochtends zijn er technieklessen en ‘s avond wordt er uiteraard ook gewoon gedanst op milonga’s.
In de groep zit ook Damien, een man uit Maasmechelen die mij kent uit de Roeie Zaol in Maastricht. Ik kan mij hem niet herinneren maar het is natuurlijk wel handig om straks wat workshops in de Euregio met hem te kunnen volgen…
Tot aan de lunch voor m’n tent lekker in de zon zitten lezen (‘De nacht der tijden’ van Antonio Muñoz Molina, een lekkere dikke pil) en na de lunch op het terras gewoon weer verder gegaan waar ik gebleven was.
Eigenlijk is het hier te warm voor mij (zo’n 30°C) maar dankzij een behoorlijke bries is het net vol te houden en kunnen mijn witte benen wat bijbruinen. Het eten is prima hier. Alles is vers en lekker en boven de bar hangt een namenlijst waarop je gewoon streepjes zet voor de drank die je consumeert. Dat smaakt naar meer!
De middagworkshop duurde 2 uur en was behoorlijk intensief. We zijn met 5 paren en krijgen volop aandacht van René & Gabriëlla, onze docenten die op een relaxte manier lesgeven in een voormalige stal die tot een sfeervolle salon is omgebouwd.
Na het diner op het terras aan de achterkant van het hoofdgebouw weer lang buiten nagetafeld en vervolgens tot een uur of twaalf gedanst. Er werd veel neo-tango gedraaid en dat vind ik toch wel érrug leuk.
Na een laatste glas wijn op het achterterras in het donker, maar bijgelicht door duizenden sterren, de weg terug naar m’n tent gevonden.
Maandag 15 juli
Gisteravond besloten om de ochtend-tango-sessies te laten voor wat ze zijn want omdat ze van 11-12 uur plaatsvinden en ik daarna weer om 16.00 uur paraat moet zijn voor de ‘echte’ workshops heb ik te weinig tijd om nog van de omgeving te zien.
Vanochtend na het ontbijt wel nog even een Hatra-yoga-uurtje meegepikt en daarna met m’n autootje noordwaarts gereden. Over smalle landweggetjes, door donkere bossen, langs pas gemaaide akkers en dat alles heuvel op heuvel af. Het was prachtig weer dus alle ramen gingen open en de stereo idem dito! Het lijkt hier veel op het Zuid Limburgse landschap, alleen dan wat opgerekt in verticale richting.
Onderweg bij een supermarktje wat lunchspullen gekocht en uiteindelijk uitgestapt voor een korte klim naar de Rocher de la Pérouse, een rotsige top met mooi uitzicht op het zuidelijk deel van de Morvan. Ik ontmoette er een Franse opa met kleinzoon die aan het morksen was om het kind goed op de foto te krijgen. Dat lukte niet helemaal en hij was dan ook helemaal verguld toen ik aanbood om een foto van hen samen te maken. We hebben er meteen maar een hele fotosessie van gemaakt en zo kon ik meteen mijn Frans weer wat ophalen (“Vous êtes trés gentille, madame”).
Daarna weer terug de auto in, op weg naar Saut de Gouloux waar het riviertje de Caillot via een waterval(letje) in de Cure uitmondt. Daar heb ik een flinke boswandeling gemaakt.
Uiteindelijk was ik net op tijd terug in Pré voor de workshop waar ik wederom heerlijk gedanst heb op prachtige muziek. Een van onze cursisten woont hier in de buurt en vierde ‘s avonds haar 25-jarig huwelijksfeest met de vrienden uit haar dorp. Ze had haar tangovrienden ook uitgenodigd om het feest wat op te pimpen. En dat is aardig gelukt. De gasten kregen eerst een korte tangoles aangeboden waarbij wij assisteerden en de rest van de avond werd gewoon op alle soorten muziek gedanst. Nooit gedacht dat ik ooit op hakken op klassieke popnummers zou swingen….
Dinsdag 16 juli
Het lijkt alsof ik al weken hier ben en ik zou het ook wel even langer hier kunnen uithouden. De dagen volgen elkaar op volgens een vast stramien. Lekker vroeg wakker worden door het geluid van de zomer en de warmte van de stralende zon. Dan douchen en als eerste op het voorterras aan de koffie om m’n mails en het nieuws te lezen, m’n blog bij te werken, foto’s uploaden etc.
Dan komen langzaamaan de anderen uit hun tenten/kamers en dan is het tijd voor melk met muesli en wat stokbrood met Franse kaas. Terwijl de anderen zich klaarmaken voor hun workshops pak ik wat fruit van de fruitschaal, trek m’n bergschoenen aan en vertrek met m’n rugzak naar de parkeerwei.
Vandaag naar het zuiden gereden en de Mont Beuvray beklommen. Dat betekend anderhalf uur gestaag klimmen door voornamelijk loofbossen en als beloning een mooie top vanwaar een prachtig uitzicht. Ik heb er een hele tijd in de zon gezeten en m’n fruit opgegeten. Daarna op m’n elfendertigste afgedaald en net op tijd in Préau terug om nog gauw te douchen en ‘n tangojurkje aan te trekken.
Onze danszaal is een oude schuur met aan de ene kant een poort en andere een raam, dus dat trekt lekker door en houdt het enigszins koel. Dat is ook wel nodig want er wordt hard gewerkt in zo’n workshop en je danst toch de hele tijd tegen een ander (warm) lijf aan
Na twee uur is het dan tijd voor een glas wijn op het terras waarna er een practicum (voor zowel beginners als gevorderden) volgt. Dat duurt dan tot etenstijd (op het achterterras) en dan is er weer een milonga van half tien tot half twaalf. Nadeel (of voordeel?) van deze dagindeling is overigens wel dat ik niet (te) veel wijn kan drinken om te voorkomen dat ik ‘s avonds ga zwabberen op de dansvloer.
Desondanks hebben we het erg gezellig hier. Vanavond hebben we veel lol gehad om een workshop ‘Voller leven met de Nieuwe Aardefrequenties’ die deze week hier wordt gegeven. De workshopleidster houdt nl elke avond voor de liefhebbers een ritueel bij zonsondergang in de wei waarbij een vuurtje wordt gestookt van plakken gedroogde koeienmest (van Poolse, blije (!) koeien) en waaraan ook schuim van gekookte boter, rijstkorrels en gezongen mantra’s te pas komen. Dat bleken vanavond ook mooie ingrediênten voor een hilarische tafelconversatie…
Woensdag 17 juli
Vanochtend meteen na het ontbijt naar het noorden vertrokken met het dorpje Vézelay als eindbestemming. Vandaag was het warm, érg warm, en ik wilde toch wel even de basiliek bezoeken en verder van daaruit een wandeling in de omgeving maken.
De basiliek was mooi; groot, leeg en sober, precies zoals ik kerken graag zie. Vézelay zelf bleek erg toeristisch en hoewel het nog steeds een heel oud, rustiek dorp is, was de sfeer nogal Valkenburgerig.
Ik hield het dus al gauw voor gezien en nadat ik bij de boulanger wat lunchspullen gekocht had ben ik weer in m’n auto gestapt en iets zuidwaarts gereden om vanaf Saint-Père via Nanchèvre naar Domecy-sur-le Vault te lopen. Het was een prachtige (Grand Randonnée) route die langs korenvelden, wijngaarden en door mooie loofbossen liep.
Het was ondertussen bloedheet geworden maar zolang ik maar in beweging bleef was het goed te doen.
Domecy-sur-le Vaul bleek een nogal doods gehucht te zijn (zoals er zoveel zijn in deze streek) en ook de kerk lag er nogal shabby en uitgestorven bij, al had het glas-in-lood nog niets van zijn glans verloren.
Bij de kerk op een muurtje geluncht en toen weer (in uptempo) de terugtocht aanvaard want ik moest op tijd voor de tangoworkshop terug in Préau zijn. Dat lukte maar nét allemaal; kon net nog even douchen en wat anders aantrekken.
De workshop en het aansluitende practica waren weer leerzaam, inspannend en gezellig.
Na het diner werd de film ‘El abrazo’, over de tango in Buenos Aires, gedraaid en daarna hebben we weer lang gedanst. Het zijn korte nachten hier; laat naar bed en vroeg weer op. Gelukkig slaap ik goed en wordt ik niet wakker van het nachtelijk gebalk van de ezel en het gehinnik van de paarden.
Donderdag 18 juli
Vanochtend braaf de techniek-workshop gevolgd en na de lunch met Ate een paar uurtjes er tussenuit geknepen om in het Lac de Pannesière te gaan zwemmen.
Het is een groot meer dat we zowat voor ons alleen hadden. In het spiegelgladde, warme water lang gezwommen En later op de oever op liggen drogen.
Toen weer naar Préau terug gereden waar ik op tijd moest zijn voor de tangoworkshop.
Tijdens het diner begon het plotseling te regenen en dat ging later over in zwaar onweer. Ik Ik lag ondertussen in m’n tent op bed omdat ik me niet zo lekker voelde. Maar met een lekker muziekje op de achtergrond en een dik boek (‘Bal masqué van Elia Barceló) in m’n handen was het prima vol te houden.
Toch later op de avond, toen ik me weer wat beter voelde, weer naar de salon gaan tango-en en dáárna nog met Ate een nachtelijke wandeling door de miezerregen gemaakt.
Vrijdag 19 juli
Vannacht laat gaan slapen en vanochtend toch weer vroeger wakker. Nog een hele tijd onder mijn klamboe blijven liggen suffen, samen met een grote spin die boven mijn hoofd bengelde.
Eigenlijk wilde ik vanochtend voor het laatst gaan wandelen maar toen ik met m’n bergschoenen aan op het terras zat te ontbijten hoorde ik dat er om 9 uur een Zumba-workshop was. Dat had ik nog nooit gedaan en ik was eigenlijk wel nieuwsgierig of ik dat leuk zou vinden.
Gauw terug naar m’n tent dus om wat sportkleren aan te trekken en mij daarna een uur in het zweet gezumbaad. Erg vermoeiend maar ook érrug leuk. Misschien toch maar es kijken of ik dat straks ook in Maastricht kan gaan doen.
Ik had om twaalf uur met Ate afgesproken om weer te gaan zwemmen maar eerst reden we in zijn Saab naar Vauclaix om daar op een zonnig terras te lunchen. Aansluitend doorgereden naar ‘ons’ strandje en naar het eiland midden in het stuwmeer gezwommen. Dat was nog een hele afstand waarbij ik regelmatig dacht dat we het niet zouden halen want afstanden zijn moeilijk in te schatten als je zo midden in een groot meer zwemt.
Maar we haalden het, en ook terug bleek geen probleem. Op de oever weer lang liggen opdrogen en kletsen om vervolgens met een rot vaart terug naar Préau te rijden omdat ik om 4 uur weer mijn (laatste) tango-workshop had.
Deze laatste avond van de werkweek stond in het teken van presentaties van de verschillende workshops; de boetseerclub, de fotoclub, de aardstralen-club, de zangclub en tot slotte ook de tangoclub. We moesten voor het publiek een tango-demonstratie verzorgen en Domien & ik brachten het er redelijk van af. En daarna was het tijd voor wijn, muziek, dans, etc. En dat alles in de sfeervolle boerderij en de hof, tuin en weien eromheen. Erg gezellig.
Toch nog redelijk op tijd naar bed gegaan want ik wilde om 6 uur op voor een laatste zwempartij met Ate in het meer. En na het ontbijt dan weer terug naar Maastricht.
