Enge mannen

(Opdracht: schrijf het verhaal bij deze foto)

Enge mannen“Mám, duurt het nog lang?“

Het meisje met de bont gespikkelde jas slentert aan de hand van haar moeder door de ronde, witte museumzaal waar de vrouw is blijven stilstaan bij twee grote schilderijen van Jan Cremer. De olieverf is door de kunstenaar met grove klodders aangebracht en de zonsondergangen boven een rood kleurende zee spatten van de doeken.

Het is herfstvakantie en vandaag is het blijkbaar tijd voor wat culturele educatie.

De vrouw kijkt aandachtig naar de werken en vertelt het kind wat ze in de catalogus heeft gelezen. Maar ook dat de schilder ooit een bekend boek geschreven heeft dat zij vroeger eigenlijk niet mocht lezen, met veel sex en zo. Oma vond die Cremer maar een vieze en enge man.

Het meisje kijkt naar de rode lucht die haar moeder op een schilderij aanwijst en denkt aan de man die ze vanochtend op het terras van de Starbucks zag zitten. Terwijl zij van haar chocolademelk met slagroom snoepte, genoot hij van zijn koffie met koek en tikje berichtjes op z’n smartphone.
Hij had nog vriendelijk naar haar gelachen maar ze durfde niet terug te lachen en keek gauw de andere kant op. Stel je voor dat het een kinderlokker was! Daar hadden ze het vorige week in de klas nog over gehad.

En laat diezelfde meneer nu ook hier in het museum zijn! Ze zag hem zonet de zaal binnenkomen met een fototoestel in zijn handen. En nu doet hij net alsof hij de schilderijen fotografeert, maar wie weet wat hij van plan is. Eigenlijk ziet hij er best wel aardig uit met z’n grijze haar en vrolijk brilletje maar dat zegt niets, zei juf, als je iemand niet kent en hij zoekt contact moet je gewoon snel weglopen.

“Mám, wanneer gáán we nou?”

oktober 2015